Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Σάββατο βράδυ...

Ναι, το ξέρω οτι σήμερα είναι Τετάρτη, αλλά είχα πολλά να κάνω αυτές τις μέρες και δεν πρόλαβα να σας ενημερώσω.

Σάββατο λοιπόν και ότι έχουμε γυρίσει από βόλτα στη μαγική Γλυφάδα (που ο μπαμπάς συχαίνεται αλλά καμιά φορά τον καταφέρνει η μαμά και μας πηγαίνει).

Η μαμά ανάβει τον βραστήρα για να πιουν το καθιερωμένο βραδινό τσάι με τον μπαμπά (Λονδρέζοι κι οι δυό...). Ο μπαμπάς, ανάβει το τελευταίο φως του σπιτιού που ήταν κλειστό (έχει μανία με τα φώτα... αν δεν είναι όλα αναμμένα δεν μπορεί!).
Φυσικά η πολυκατοικία μας, δεν φημίζεται για τη νεότητα της, αφού ο αρχιτέκτονας που τη σχεδίασε ήταν ο ίδιος μ' αυτόν της Ακρόπολης. Τα καλώδια είναι από την ίδια αρχαία εποχή και δεν έχουν πειραχτεί από τότε ποτέ.... ποιός πειράζει τα αρχαία άλλωστε (... μόνο ο Μητσοτάκης)!
Έτσι, μετά το "κλικ" του διακόπτη, ακούστηκε το "παφ" του πίνακα!

Το σπίτι βυθίστηκε στο σκοτάδι και οι γονείς μου έψαχναν τον μοναδικό φακό που κυκλοφορεί εδώ μέσα και που τον είχαν χάσει από το καλοκαίρι! Μα καλά, τη διακοπή ρεύματος περίμεναν για να τον ψάξουν;
Είδαν κι απόειδαν κι ο μπαμπάς πετάχτηκε στην ψιλικατζού και πήρε έναν ολοκαίνουριο φακό και ένα κερί (ξηλώθηκε)!

Τα καλά νέα ήταν ότι ο ηλεκτρολόγος μας, μένει στην διπλανή πολυκατοικία
Τα κακά νέα ήταν οτι δεν σήκωνε το τηλέφωνο του!
Ο μπαμπάς κοίταξε από το παράθυρο και είδε φως στο σαλόνι του. Νευρίασε που δεν απαντούσε το τηλέφωνο του αφού ήταν σπίτι και είπε στη μαμά "έτσι μου 'ρχεται να του πετάξω καμιά πέτρα για να βγει έξω, να έρθει να μας αλλάξει την ασφάλεια".
Η μαμά τον καθησύχασε λέγοντας του οτι αν του πετάξει πέτρα, δεν θα μας αλλάξει μόνο την ασφάλεια αλλά και τα φώτα! Είναι και νταβραντισμένος ο τύπος... δεν είναι για να κάνεις τέτοια αστεία!

Μ' αυτά και μ' αυτά, περιμέναμε 2 ώρες μέσα στο σκοτάδι .... καλά, εγώ κοιμόμουν. Έχω παρατηρήσει τελικά, οτι σε όλες τις δύσκολες, εγώ κοιμάμαι κι όταν ξυπνάω είναι όλα κομπλέ!
Αν συνεχίσω έτσι στη ζωή μου, θα την περάσω ζάχαρη!

Μετά από 2 ώρες λοιπόν, ένας θείος του μπαμπά που έτυχε να είναι στην περιοχή μας, ήρθε, σκάλισε τον πίνακα, κάτι ανέβασε, κάτι κατέβασε και είδαμε πάλι το φως!
Μετά καθόντουσαν με τον μπαμπά και τα λέγανε και δεν μας ενημέρωσαν εμένα και τη μαμά που ήμασταν στο υπνοδωμάτιο με το κερί, μέχρι που έφυγε ο θείος... ωραία!

Φυσικά αυτές τις 2 ώρες αναμονής δεν ήπιαν τσάι, αφού στο σπίτι μας είναι όλα ηλεκτρικά και πάνω που λέγανε να πάρουν ένα γκαζάκι, έσκασε αυτή η είδηση με τις εφόδους της αστυνομίας σε διάφορα σπίτια και σου λέει, μη μας μπουζουριάσουν για ένα γκαζάκι!
Ενώ αν σου βρουν βραστήρα... γιατί να σε κατηγορήσουν, οτι ζέσταινες τη βενζίνη για να ανάψει πιο εύκολα το φουρνέλο στο μπουκάλι της μπίρας;


10 σχόλια:

( fortounata) είπε...

καλά που κοιμόσουν!!φαντάσου να ξυπνούσες και να έκλαιγες!!τι θα έκαναν οι γονείς; μα όντως καλό παιδάκι είσαι.κοίτα τώρα να μην τους ταλαιπωρείς,πολλά φιλάκια στα μαλλάκια.

ΦΟΥΛΗ είπε...

Καλά ο συνονόματος ,πατέρας μια ασφάλεια δεν μπορεί να αλλάξει; αυτά κάνει και ο δικός μου, Λευ...(όχι πατέρας καλέ)και περιμένει από μένα!! άντρες παιδί μου σου πετάνε ένα δεν ξέρω και τέλος!!! εσύ μικρο κοίτα όταν θα μεγαλώσεις, να πιάνουν τα χεράκια σου από μερεμέτια, να βάλεις τα γυαλιά στον πατέρα....Φιλιά σε όλους και στον μπάρμπα από το εξωτερικό, ξέρει η μαμά!!

b|a|s|n\i/a είπε...

και δεν έβαζες μία φωνή και δύο να φέρουμε κεράκια και δη αρωματικά; :)) ματς!!

Αβαδιστη είπε...

Απορώ πως αντέχετε εκεί μέσα!
Μα σπίτι χωρίς γκαζάκια? Και σας λένε και Τρότσκι!

Σταυρούλα είπε...

Τυχερέ μεντε-Σούλη!! :)
Κι οι τούρτες παγωτό δεν ξεπάγωσαν τόσες ώρες χωρίς ρεύμα?

KitsosMitsos είπε...

Μια χαρά κρυφτό παίξατε δηλαδή!

apos είπε...

Ωραίος λονδρέζος ο μπαμπάς σας, Σούλη. Ενημερώστε ότι στο Knightsbridge δεν σκεφτόμαστε καν να πετάξουμε πέτρα στον διπλανό μας. Ούτε βεβαίως κυκλοφορούμε σε ψιλικατζίδικα.

Επίσης διαπιστώνω ότι αποκτάτε χρήσιμες γνώσεις περί γκαζακίων, οπότε «να μην πέσουμε από τα σύννεφα» σε μερικά χρονάκια.

Καλά πάμε...

Pansofix είπε...

καλησπερα και καλως σε βρηκα!!!

Ανώνυμος είπε...

Γεια!

Θέλεις να γίνουμε φίλοι;

Σούλης ο μεντεσές είπε...

@φουρτουνιασμενη ψυχη
Όσο γι' αυτό... το καλύτερο παιδί είμαι... όταν κοιμάμαι! :))

@Φούλη
Τώρα με την κρίση.. όλοι θα μάθουμε να κάνουμε τα πάντα, όπως ο παππούς μου!
Αααχ... άτιμη ακρίβεια!
Ο μπαμπάς (Λου) κάνει τα πάντα εκτός από ηλεκτρολογικά... άσε μη τον βρούμε ψητό καμιά ώρα! :)

@κύριε Βασίλη
ααα... άναψε κι η μαμά ένα αρωματικό κερί με μυρουδιά τριαντάφυλλο και ψωφήσαμε στη βρώμα... τι να κάνουμε, μόνο αυτό είχαμε στο σπίτι. Ευτυχώς έφερε ο μπαμπάς καινούριο αοσμο και βρήκαμε την οσμή μας! :))
Θα σας έχουμε υπόψιν μας την επόμενη φορά... μαζί με το κερί, να φέρετε και τον Μόμπυ! :))
φιλάκιααα!

@Αβάδιστη
Είναι θέμα χρόνου...
Μόλις μάθω να περπατάω, θα φύγω από 'δω μεσα! Θα πάω στη βίλλα Αμαλλίας... έχω μάθει οτι εκεί έχουν γκαζάκια και φτιάχνουν τον καλύτερο καφέ! :)

@Ρενάτα
Την επόμενη μέρα κατέφτασαν οι τούρτες, ευτυχώς γιατί η μαμά θα πάθαινε υστερία και θα τις έτρωγε επι τόπου.. μη και χαλάσουν! :))

@Κιτσομήτσε
... για την ακρίβεια, παίξαμε "το σκοτεινό δωμάτιο"!! :)

@Pansofix
Καλώς σας δέχτηκα! :))

@Χαλικάκιιιι...
Ουουουουιιιι... καινούριος φιλος!!!!!
Καλώς το παλικάρι! :)