Η πρώτη μου μπύρα!

Το Σάββατο το βράδυ (καλά, μη φανταστείτε και πολύ βράδυ... γύρω στις 8 ήταν), η μαμά κι ο μπαμπάς με πήραν μαζί τους σ' ένα καλοκαιρινό μπαράκι στην παραλία, δίπλα στο κύμα!
Ήμουν αραχτός στο καρότσι μου και χάζευα τους τρελλογονείς μου που λέγαν αηδίες και χασκογελούσαν (μα με τι βλακείες γελάνε αυτοί οι μεγάλοι). Για μια στιγμή, είδα κάτι πολύ ενδιαφέρον πάνω στο τραπέζι... ένα μπουκάλι διαφορετικό από τα δικά μου και με περίεργο περιεχόμενο.

Κίτρινο γάλα;;;
Είχε και μια φέτα λεμόνι από πάνω... γάλα από λεμόνι μήπως;

Άκουσα τον μπαμπά να παραγγέλνει άλλο ένα... "μπύρα" το είπε! Άρχισα να κουνάω χέρια πόδια, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να το φτάσω, αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να εξαντληθώ και να ξαναράξω στο καρότσι μου!

Έκανα νόημα στη μάνα μου να μου δώσει καμιά γουλιά, αλλά που να καταλάβει αυτή.. Μεταξύ μας τώρα, δεν πρέπει να σκαμπάζει και πολλά από σήματα μορς!

Τέλος πάντων, βαρέθηκα να κάθομαι κι εγώ ξεροσφύρι και άρχισα να γκρινιάζω μπας και πιω κι εγώ κάνα γαλατάκι να λαδώσει τ' αντεράκι μου!
Ευτυχώς τη γκρίνια για το γάλα, η μάνα μου την πιάνει αμέσως! Με τσάκωσε αγκαλιά, μου έριξε κι ένα παρεό στη μούρη και θήλασα μέχρι τελευταία σταγόνα! Είχα την εντύπωση οτι το γάλα είχε γεύση μπύρας, αλλά μετά κατάλαβα οτι η μάνα μου έπινε σόδα... τι ξενέρωτη Θε μου!

Α, να μην ξεχάσω... όσοι δεν έχετε παιδιά και θέλετε να κάθεστε στα μπαρ ήσυχα, το διπλανό σας τραπεζάκι δηλαδή να μην γεμίζει ποτέ... πάρτε μαζί σας ένα καρότσι μωρού... είναι ανθρωποδιώχτης!!!!

Όποιος ενδιαφέρεται, του νοικιάζω το δικό μου(πρώτο πράμα).

Τιμές φιλικές!

υ.γ. μην σας ξεφύγει κουβέντα στη μάνα μου.. κάηκα!